Waarom begrijpen we elkaar soms zo slecht? Op welke wijze houden we meningsverschillen zelf in stand? Wat kunnen we doen om de manier waarop we communiceren te verbeteren? In onze communicatie speelt (ver)oordelen voortdurend een rol, waardoor we afstand creëren in plaats van verbinding maken. ‘Je bent te laat’, ‘je luistert niet’, ‘je onderbreekt me nu al voor de tweede keer’, ‘zeur toch niet zo’, ‘doe niet zo brutaal’, zomaar wat uitspraken of gedachten die we expliciet, of juist onbewust, kenbaar maken aan onze gesprekspartner(s). Hierdoor ontnemen we ons de mogelijkheid om werkelijk met elkaar in contact te komen.

Onze aandacht is dan gericht op het vaststellen in hoeverre iets fout is of mankeert aan het gedrag van de ander en niet op de behoeften van onszelf en de ander. Om werkelijk verbinding te maken met onszelf en met de ander dienen we een andere taal te leren, de taal van de behoeften. Verbindende communicatie richt zich op de behoeften van de ander en van jouzelf. Je kiest dan een ontwapenende maar doeltreffende taal om te communiceren vanuit de behoeften van beiden om zo een win-win situatie te creëren.

Wat gaan we doen: 

  • Twee dynamieken in ieder mens: ‘de jakhals’ en ‘de giraf’.
  • Bewustwording van hoe makkelijk we oordelen met onze woorden en hoe we dat kunnen omvormen.
  • Wat is empathie en hoe luister je empathisch naar een ander?
  • Communiceren op behoefte-niveau in plaats van gedragsniveau.
  • Omgaan met weerstand, irritatie en conflicten.
  • Nee kunnen zeggen en nee kunnen ontvangen zonder je daarbij vervelend te voelen. 

Je kunt de behoeftes achter elke vorm van communicatie achterhalen, zodat je gesprekken sneller met het gewenste resultaat kunt afsluiten. Je kunt weerstand makkelijker ombuigen naar samenwerking en conflicten in een vroeg stadium bespreekbaar maken.